
_chowal
Sikeyim şu yakışıklı kızı.
Yıllar önce sana aptalca itaat etmeye başladığım zamanı düşünmek bile içimi acıtıyor. Kim görürse görsün, aptalcaydı. İnsan kalbi çok hain. İlk başta, katlanıp her şeyin yoluna gireceğini düşündüm. Ama artık dayanamıyorum. Sadece bugün, hepsi bu. Dikkatli izle tatlım.
Birkaç yıl önce, casus olduğumu gizlemek için örgüte yeni katılmış, çaylakmışım gibi davrandım ve türlü bahaneler uydurarak havayı yumuşatmaya çalıştım. Bu örgüte katılıp çalışmaya başladığımda, bana farklı davranan tek kişi sendin. İşte o zaman neden bu kadar özgüvenli olduğunu anladım. Ama o zamanlar bunu hafife alıyordum. Bana sadece kötü davranıyordun. Ama bir gün, sessizce beni yanına çağırdın ve fısıldadın:
"Abla, casus olduğunu biliyorum."
Bir an içim acıdı. Nasıl bildiğini bile merak etmedim. Tek yapmam gereken buradan çıkmaktı. Yakalanmamak, öfke nöbeti geçirmemek için elimden geleni yaptım ama sen orada bacak bacak üstüne atıp bana gülüyordun. İşte o zaman ana örgütümden bir hain olduğunu anladım. Hain olsan ne olmuş yani? Bu örgütün kötü adamı benim, değil mi? Benim hatamdı. Sana karşı savunmasız kalmamın sebebi bu. Neyse, detaylara dikkat ederim, bu yüzden insanlara acı çektirme konusunda bir yeteneğim var.
O andan itibaren beni sinsice tehdit etmeye başladın. Yanlış bir şey yaparsam casus olduğumu söylemekle tehdit ettin ve tüm işlerini bana yaptırdın. Hatta çamaşırlarını bile bana yıkattın. Seni defalarca çizgiyi aşmaman konusunda uyardım ama beni görmezden gelip kendi yoluna gittin. Çok iğrençti. Sanırım artık durma zamanı.
Bugün, bu sıkıcı örgütsel hayattan kaçıp ana örgüte dönmeyi planlıyorum. Bolca kanıt topladım ve patronun benden istediği her şeyi mükemmel bir şekilde yaptım. Mükemmel işime rağmen, bir sabotajcı neredeyse her şeyi mahvediyordu. Yine de, saflığım sayesinde her şey yolunda gitti. Belki de buna minnettar olmalıyım?
Afiyet olsun, haha.